anneler gunu

omru hayatimin ilk anneler gunu sabahi yavrum yuzume tukurdu. bir suredir uzerinde calistigini biliyordum ancak hedefe kitlenebildigini o sabah ogrendim. bir mutluluk bir cosku. annelik boyle bir seymis. bu yazdigim iki cumleyi onceki senelerde herhangi bir yerde okusaydim o annelik degil bizzat senin icbayiciligin dostum, tadinda yorum yapardim. simdi kafam baska turlu calisiyor hatta cogu zaman dogru duzgun calismiyor bile. dogumdan beri uzerimde bir saflik mi desem bir saskinlik mi bilmem. sanki, her an, her bakis, her gulus mucize, bana ozel hediye.. hamilelikle beynimden kaybettigim yuzde on'dandir belki. sikayet mi? mumkun degil.

sevinc cigligi

Yakarislarim duyuldu, blogum bir gece ansizin nasil yaptigimi bile anlamadan geri geldi.
Na buraya yaziyorum bir daha kurcalarsam nolsun.

Of da pof

Kara kas kara gozume ragmen, bugunlerde icimdeki kosarak sarisin olma istegi sonsuz.. Son bir yildir hayatimizda oyle koklu degisiklikler oluyor ki bu sonuncudan sonra artik degisiklik yapacak kok de kalmadi. Sikago'dan tasindik. Yeni bir sehir, yeni bir eyalet, henuz bulunamayan yeni bir ev ve henuz nerede aranacagi bilinemeyen yeni bir is. 
Bu sabah alakasiz bir anda actigim alakasiz bir radyo kanalinda gecmiste pek cok sevdigim sarkilardan biri caliyordu. Hemmen o anda yapmam gereken dortbinikibesyuz is ve kucagimda artik bana yapisik yasayan yavricigim olmasa dortbinikibesyuz sayfalik bir romana baslayabilir ve hatta ilk dortyuzon sayfasini o cirpida yazabilirdim.. 
Gel gor ki sarki bitti, zaman gecti, simdiye kalan dusunce kirintilarini da inek icti.
Onceden yazip vakti zamaninda yayinlasin diye buraya biraktigim yaziyi (Love and Marriage) post etmek yerine silmeyi tercih eden blogspot'a da oylesine gicigim. Ne linklerim kaldi ne eski yazilarim.
Pes etmiyorum. Geri gelicem. 
Opt.