skip to main |
skip to sidebar
Daha dün akşam bitirmiştim bu kitabı oysa, vay be demistim son sayfayi kapatirken. Sonra bu sabah, evde iki agirsiklet usta çalışırken, bahçeyi talan eden rakun ailesini yakalamasi için bir başka isin ehli ustaya ulasmaya calisiyordum ki, sokağımızı kazan gurultucu motorize ustalar, arabaları ebe hörekesine park etmemizi rica ettiler. Tam o siralarda, evdeki internet bozuk oldugu icin telefonumun kisitli imkanlariyla tamamladigim 'serefsiz rakunlarin hayat amaci' icerikli google arastirmalari beni, bahçe sulama mekanizmasını kapatacak tembel cim bicme ustasina yonlendirdi (anne rakunların ıslak toprakta yavrularina solucan bulmayı öğretme mevsimi baslamisti çünkü). Hemen kalbim yumusadi ama cabuk toparlandim. Ebe hörekesindeki arabaya ulaşıp kızımı okuldan aldim, evdeki biri camasir makinasinin arkasina sikismis digeri de gulmekten katilarak sikisani kurtarmaya calisan iki ustanin yanına döndüm. O sırada telefonda, bozuk interneti tamire gelecek nazli internet ustasindan, eğer hata bizdeyse mesela kabloyu kemirmiş ya da yanlışlıkla modem yerine gtümüze sokmustu isek ve bu yüzden evde internetler kesikse, sirkete ceza ödemek durumunda kalacagimizi öğrendim. Gerisini hatırlamıyorum demek isterdim ama cok net hatırlıyorum. Evdeki ustalar gitti. Araba horekede. Bahce hala delik desik. Toprak muhtemelen yarin da islak kalacak. Ama internet var ve ceza odemedik. Adam orda ne sartlar altinda hayatin anlamini yazip elimize versin ben hala usta rakun internet...
(Ekim 2014, ev hali)