telkari

tarihe karismis ilk fotograflarimda dahi takisiz ve mumkunse ojesiz poz vermedigim soylenir. egri mi dogru mu bilmem ancak emekle incecik islenmis, narince kivrilmis, tel tel bukulmus bir takinin-bir de ustteki kupe gibi anneannenin dugununden yaslanip bugune yetismisse-yerini hicbirseyin tutmayacagini bilir bunu soylerim.

telkarinin gumusu IcAnadolulu her turlusu Midyatlidir. yakinen incelemesemde Silanin kafasinda dizi boyunca sallanan da muhtemelen bir baska turudur. ustasi giderek azalmakta, Goldas yeni yeni olaya uyanmaktadir.

sirf torun torba ahalisi nasiplensin diye uc bes parca alip zulaya atmaktan yanayim, kendim icin istiyorsam ne olayim...

(ebe sobe meselesi yakinda)

dedi davsan, bekliyorum..

Beypazari hatirasi

bir tatli huzur resimlerine devam..

kadikoyden dolmusa binerken

marti kanadindan gun batarken

tavsan niyetinden sohbet ederken

vapur kenarindan saclari ruzgara savururken..

Ve akabinde hayatimin en hakiki grip virusunu kapmis yatalak konumda kaderin boylesine soylenirken diyorum ki: kiyi bucak sehre tupsuz dalisa vakit yok belki ama insan yine de her kose ve kenardan baska tat aliyor bu sehirde.

bir tatli huzur

Besiktas iskelesinden

samimiyet ustune

bu sabah karsidan karsiya gecmek dilegiyle isigin yesilini beklerken ben ve ortasinda bulundugum bir grup tanimadigim insan kisasindan bir fikra canlandirdik. sol arka caprazimdaki yasli beyefendi sag arka caprazimdaki diger beyefendiye Samsunlu olup olmadigini sordu once. cadde uzun, trafik yogun, kirmizi isik torpilli olunca istiflenmis halde yola atlamayi beklerken bu soru pek ilgimi cekmedi haliyle. ancak olumsuz yanita ayni kisiden gelen 'tipini benzettim belki hemseri cikariz dedim' tadinda aciklama cumlesiyle fikra cektigimizi anladim ve amcalari takibe aldim. yeni soru uzerine Samsunlu olmayan amca Izmirli cikti ama Samsunlu girisimci amcanin Izmirli akrabalarini tanimamasi saskinlik yaratti. Izmirli amcanin tutuklugunu atip soru atagina gecmesiyle Samsunlu amcanin babasinin eski milletvekili oldugunu, suan kendisinin onden duyulamayan bir is icin Ankarada bulundugunu ogrendim. sohbet en tatli kivamina henuz gelmisken kirmizi yesile dondu, 4 dakikadir isik beklesenler ekibi olarak kurdugumuz samimiyet bir tatli tebessum oldu, dondugumde hatirlayip ozlemek uzre cebime kondu...

her telden

bir calakalem kahvemi beklerken acele ile...

bir karakalem evdeyken sukunet ile...

tatli meret rehavet

blog dahil mesainin her turlusunden uzakta, simitle peynirsiz kahvalti etmezken, yurdum dizilerini yarisma programlarina ekleyip nazimi sozumu gonullu herkese dinletirken.. bir de taa bebeyken arkadas olduklarimla toplasip yeni evlerin en yeni bardaklari onumde cayin demini beklerken defterime not aldim: hayat guzelmis.
yoruldum mu ne, gidip biraz dinleneyim..