hayatim boyunca hicbir muzik akiminin surekli takipcisi olamadim. bir sure bunu bir kac sene sunu belki biraz onu sevdim begendim dinledim. bazen baskasina ozendim -ac/dc- bazilarina sevgiyi abarttim, yillarca konserlerinde yasadim -yeni turku- sonra bazilarinin isminden bile tiksindim -celinedion-.. butun zamanlar boyunca, iyi gunde kotu gunde, hastalikta ve saglikta, o degil ama ben olunceye kadar vazgecmeyecegim tek kisi Teoman'di/olacak. evlenirken de banttan yine o caldi. 10 senelik birlikteligin uzerine cakilan imzayi takiben, hic hesapta olmayan mavi isikli bir dugun sahnesinde, irice bir nikah sekeri tadindaki gelinligin icinde, zat-i muhtesemle dans ederken, zaten, sarkiyi baskasi soyleyemezdi. bir kere sevince baskasi sevilemezdi ve bazen kucuk bir an icin omur bile verilirdi pek tabii.
sonradan nikah davetiyemize donusen bu cizimin sarkisi kupa kizi sinek valesi'ydi. nereden mi cikti simdi aksam aksam? yine, ansizin radyodan firlayan sarkiyla hafizadan akla dokulen anilar... anilar. coskunsabah.. ispanyola ve butun sarkilarim sana. ah mariya!