Sunday, January 24, 2010

keşke bitmeyeydi köşesi

"Sebnem kediler geliyor apartman bosluguna, dogrudan bana miyavliyorlar, sanki senden bahsediyorlar, dikkatle bakiyorum.

Sebnem zarflar aciyorum, faturalar cikiyor icinden. Sanki senden bir haber gelecek, senin el yazin, imzan olacak... Oyle sacma, kucucuk, tulbent boncugu gibi umutlar pit pit icimde beliriyor.
Sebnem ucaklar geciyor. Ucaklari sanki sen kullaniyorsun.
Her seyde sana dair bir ipucu, bir isaret seziyorum."

Muntekim'in okunmamis mektuplari'ndan,
Korkma Ben Varim, Murat Mentes

4 comments:

jewel said...

"şebnem niye böyle?"
:S

neo said...

ben da çok sevdim bu kitabı hatta pek bayıldığımdan bir çırpıda okudum bitirdim. basta hoşuma giden yerleri çizeyim dedim, baktım başa çıkılacak gibi degil, bıraktım çizmeyi falan. üzerinden zaman gecince bir daha okurum kesin.

MorKoyun said...

oyle iste, isminde S harfi var diye heralde..

ben de.

LeyLalar said...

şebnem hiç gelmemişse, yazı böyle devam etmişse kitabı okumak isterim..