'yetti canima armut' nidasiyla fitne karistirdigim resim dersi, bugun 'al sana armutun en alasi' tadinda kompozisyonla karsi ataktaydi. ben sinifa dalip orta yerde cizilecek obje ararken her birimize kucuk birer ayna dagitildi ve kendimizi cizip boyamamiz istendi. soz konusu objeyle yapilabilecek kompozisyona herhangi bir kompostoyu tercih ederdim dogrusu, zira yaptigim resmi gece gorsem korkabilirim. meger ben ne cirkinmisim yaleppim. az biyik olsa ki boyamak cok daha kolay olurdu eminim aynen ve sehven osym baskaniyim. ya da bunca haftalik manset fotosundan sonra aynada kendim yerine adami goruyorum ne bileyim. muhim olan insan gibi boyamakmisti, insanin yuzunde cizgiler degil renklerin ustuste bunmesinden olusan golgeler varmisti ve ilk self portre denemelerinde burnun donuza benzemesi gayet de dogalmisti zaten ama resmen tipimden nefret ettim..iste bir gun daha boyle gecti.
hadi opt.
(resim mi? azz sonra..)
3 comments:
http://4.bp.blogspot.com/-chgZaKzbQnM/TcWOPIu2lTI/AAAAAAAAJsM/H8emkGCiF34/s1600/29_large.jpg
belki bu link sana osym baskani gibi hissetmekten daha iyi gelir ;)
Aa neguzelmis:)) kim yapmis bunu?:) eline saglik muhtemelen foto sonrasi afiyet de olmustur:)
:)))) gül gibi kızsın, kendine haksızlık etme morum koyunum. :)
Post a Comment