Sunday, November 19, 2006

siyah-beyaz


gün güneşli gök mavi
coşsam koşsam
beş yaşında kız gibi
sanki daha dün gibi
saçlarımı dağıtırım savrulur ordan oraya
yüzüm elim eteklerim karışır toprağa
ne bebeğim ne balonum kumdan kale oyunum
hayat bir müjde bir hediye vermese ne olur

5 comments:

Anonymous said...

Cok guzel bir calisma, ellerine saglik morkoyun kardesim...Ama resim karin doyurmuyor, yeni tarifler bekliyoruz.

MorKoyun said...

tesekkurler anonimcim, bu siralar yemekleri hep evarkadasim yapiyor ben sadece yiyiciyim ama yakin zamanda kendime gelir iki uc tarif veririm.

Anonymous said...

Morkoyuncum yemek işini ev arkadaşına bırakırsan o bir tek asparagus yapar aç kalırsınız, en iyisi sende birşeyler pişir,

MorKoyun said...

himm demek evarkadasim maruzatini yuzume soyleyemedi ablasi araciligiyla mesaj gonderiyor:)ama nezaman birseyler pisirmek icin mutfaga girsem bak burda hazir pismisi var diyip onume mukellef yemek cikariyor, yillarca sizi kandirmis bence:)ayrica evet 30 metreden gordugu asparagusun memleketini anlayabiliyor:)

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.