Eskilerden bir anne gununde, dusundum tasindim ciddiyetimi biriktirip anneme siir yazdim. pembe zarfin icinde mutfak tezgahina biraktim, evden ciktim. dondugumde annem aglamaktan telef olmustu. ailenin diger uyeleri de aklimla bin yasamami temenni ettiler... yazdigimi hatirlamadigima gore belli ki ucurdugum mektup annemin bam teline konmustu... Cok uzun zaman sonra bu anneler gununde, bir baska ulkede, yine icimden tasani yazmak istedim. daha ilk cumlede aglamaktan telef oldum. o bam denen telin yerini simdi buldum...
Hissiyatli icerik baskalarinin olsun, ben yillarin klasigiyle mutluyum...
Ancim seni ben, ciceklerden yemisten,
sari sacli bebekten, canimdan cok severim.
Pembe gulden daha al yanaklarindan operim...
6 comments:
Mor Koyunum,
Cok tesekkur ederim mesajina, nasil sevmisiz ikimiz de ayni siiri. Biraz evvel anneme telefonda da okudum.:(
Bende gelecegin bir annesi olarak senin anneler gununu de kutluyorum.
Sevgilerimi gonderiyorum.
Sevgili Mor K.
Leylaklarınız o kadar canlı duruyor ki, eminim, kokusu annenize kadar gitmiştir.
=))
:(
oyle uzak ki yerim uzaklari asiyor, butun ozlediklerim benden ayri yasiyor...
Ben sairini bir bulayim, belki telif hakki ister;)
Sevgili Ekmekci K., leylaklarimizi tam acmadan yolmus idik, hani mutfakta acsin koksun bakalim diye ama nafile, bana misin demeden olduler...
Defne hanim, kasvetli havayi dagitip gemiye bakiyoruz bir zahmet:)
kasvetli havayi yaratan kim acaba??
Cevap veriyorum: ben!:)
Post a Comment