Wednesday, March 10, 2010

kendime mektup, gecmisten

Blog,

Bir gun gelir de, siradan gunlerin insani sarmalayan tatli rehaveti icinde, zevk aldigim aktiviteleri vicdan azapsiz ve canim istediginde yapabiliyor olmanin verdigi keyifle, kapimda yazan ismin yanibasinda duran d ve r harflerine alisip su yasadigim gunleri unutursam beni bul. hafizama gomdugum en berrak goruntuleri yakalayip yuzume vur. vur ki, bir takvime bir saate bakarak gecirdigim uykusuz geceleri, danismanimin yazdigim her kelimeye itiraz etmesini, itirazini duydugum en cesaret kirici kelimelerle yuzume soylemesini, tartismaya bile giremeyecek kadar bitkin halimi, bir yazip bir sildigim kendine guvenemeyen cumlelerimi, bir butun gun aglayip muhtemelen elimdeki mikrobu goz kapagima bulastirmak suretiyle sag gozumu kapayan sislige aldirmadan kirmiziya karanlanmis chapteri duzeltmeye calistigim bu geceyi hatirlayayim. Ve yeniden unutana kadar, cirkef hayatin onume getirecegi hicbir seyden korkmayayim.

Ekim 11, 2007, bayram (seker)

7 comments:

resimli günlük said...

Hayırlı olsun.Darısı diğer harflere.
özlem

MorKoyun said...

hosgeldin, hayrini goreli cok oldu canim:)

resimli günlük said...

Ah,gafım için üzgünüm.Ama şunca yazını okuyan ben,bunu daha anlayamamışsam sen de pek bir gizemli yazıyorsun demek ki canım :)
özlem

günlük süt said...

:)

Hulya said...

helal olsun:)))

MorKoyun said...

Evet oyle yazarim ben ve hatta yahnim de iyi olur benim:)

Bak gordun mu gunnuksut sayende arsivler dokuldu meydana, daha neler cikicak bakalim eskilerden:)

Hulu, daha guzeli sana olsun..
:)

Ebruli said...

Yazının başlığı: "mor koyunun incileri" olmalıymış!