canli model

beklenenin aksine 'odtulu genc' sifatina uygun (kareli gomlek, kargo sort, sandalet, ensede ciliz at kuyrugu) bir erkekti. soyunmayacak olmasi erkek ya da kadin olmasini onemsizlestiriyordu zira cizip boyanacak en komplike form gomlek kareleriyle sortun kat yerleriydi.. onceleri komik, dorduncu tekrardan sonra urkutucu olan asil sey, sirt cantasindan sarkan solunum borusuyla derse katilan teyzenin, model dostumuza israrla gomlegini ne zaman cikaracagini sormasiydi. teyzeye uygun bir dille ve artik gulumsemeyerek modelimizi bu haliyle cizecegimiz soylendiyse de odtulu gencin uzak bir noktaya sabitlenmis gozlerindeki tedirgin ifade oldukca eglenceli ve gormeye degerdi...

yerlestirildigi koltukta, 4. edward pozunda durmadan duran canli bir modeli, yerlestirildigi tabakta durmadan duran birkac armuttan farkli kilan neydi, iste bundan cok emin degilim. ilk ve son hafta boyamalarindaki bariz teknik farkini kabul etsem de, bu dersle ilgili beni neyin tam olarak memnun etmedigini hala anlamis degilim. sanirim kafamdaki kursta salt teknik ogrenecek, ogrendigim her yeni ilgincligi asil bicim ve renkleriyle alakasi olmayan cizimlerime uygulayacak, canli modelin sortunun gercekte ne renk olduguyla kafayi bozmayacaktim.

bilmem, belki memnuniyetsizligimle ilgili yaniliyorum, derse ve canli modele haksizlik ediyorumdur. bildigim tek sey tekduze, icinde esneme payi olmayan ve ortama konuyla alakasiz acilardan bakmaya elverissiz durumlara tahammul edemedigim.