aksam sefasi

Bir kac zamandir, aksamlari bana ayrilan surede dikis dikiyorum. Cayimi kapip oturdugum masada, projenin icine gomuldukce, tum gunun olumsuzluklari yorgunluklari siliniyor, hesaplari alacaklari verecekleri hallediliyor, keskeleri tuhleri vahlari affediliyor, guzellikleri tebessumleri incelikleri sanki daha derine isliyor. Gece yarisindan biraz once ya da sonra, artik yaptigim ise bastiran uykunun hafif dokunuslari (yanlis kesilen kol, hizalanmayan cepler, ters dikilen yaka..) dahil olmaya basladiginda inadi ve elimdekini birakip bir sonraki aksama kadar masadakilerin varligini unutuyorum. Her zamanki gibi oncelik membe, aac, (c)ik (c)ik ve (h)auv seven minik kizlarin...