ilk defa kiranlar icin kaburga

Cumartesi'den beri hayatta en korktugum sey hapsurmak. Allah korusun dunyanin sonu gibi birsey. Korkumun sebebi biraz da acil servis hemsiresi. Oyle bir anlatti ki yapmam gerekenleri. Yok yastiga sarilmadan oksurursem kemik disari portlermis, saat basi derin nefes almazsam cigerlerim nem toplarmis, enfeksiyon kaparmisim, bir suru korkunc olasilik. Bu insanlarin huyu boyle biliyorum ama el insaf...
En az duydugum aci kadar sinir bozucu sey varsa o da insanlarin 'yok canim, kirik olsa yerinde duramazsin' demesi. Bir kere yerimde durabildigimi nerden biliyorsun bu bir. Iki, sana yalan borcum mu var? Ha kirik degildir cabuk gecer diye teselli amaci guduyorsan o zaman da beni bos yere umitlendirmekten cezalisin, sus. Derin nefes alip uce kadar bile sayamiyorum, inat etme....
Resmen kirmisim, sabahki doktor onayladi. 6 hafta kadar bagrima bastigim yumusak yastigimla yekpare yasamaya devam edecegiz. Yastigimin ustunde hayat guzeldir yaziyor. Simdilik beni ikna edebildigini soyleyemem.